Yüz Elli İkinci Yazı a.k.a. Yok

Aslında fark ediyorum da, çok fazla yalnızmışım... Gerçekten ihtiyacım olduğunda insanlar ya evlerinde uyuyorlar, ya sokakta geziyorlar, ya ulaşılamıyorlar ya da direk başka şehirdeler... En çok ihtiyacım olanın da umrunda değilim... İşim garip tarafı, gündüzleri ağlamazdım ben eskiden... Toparlanmaya çalıştıkça daha da beter sıçıyorum ya, en iyisi de o bence...