Yüz Elli Altıncı Yazı a.k.a. Erkekler

Hayatımın birçok döneminde "hayatıma hiçbir erkek olmadan da devam edebilirim" demişliğim vardır ve bunu inanarak da söylemişimdir, daha da söylerim muhtemelen... Ama işin ironik tarafı, hayatım boyunca birkaç istisna hariç [onlar kendilerini bilirler (beni en çok üzenlerden biri de bu insanlardan, ilginçtir ki)] moralim bozukken moralimi düzeltenler hep erkekler olmuştur... Burdan onlara teşekkür ediyorum... Can, Tolga, Onur gibileri bunu bilerek yaparken çoğu da tam olarak farkında olmadan yapmış da olsa... Hayatımda bu erkekler olduğu sürece başka erkekler olmadan da yaşayabilirim ama sanki...??